şu günlerde marlon brando' dayım, "last tango in paris" i, "apocalypse now" ı yeniden izliyorum. oyunculuğunun ulaşılmazlığı bir yana, inanılmaz bir karizması var brando' nun, maria schenier' ın "pariste son tango"da düştüğü durumlara bakınız, "baba"daki duruşuna bakınız, ya da "apocalypse now"daki karşı durulmaz tanrısallığına, ne demek istediğim ortaya çıkacak

büyük adammış vesselam, saygıyla anıyorum. hastasıyım