ingiliz şair william blake, "aptal, aptallığında iyice dirense bilge olurdu" der. bu söz, bizi oturup düşünmeye zorluyor, ve evet, sonunda ona hak vermek zounda kalıyoruz. bilinçli yapılmış aptallığın kabul görmesini bir modern zaman saçmalığı olarak gören ben, bu sözden sonra sanırım düşündüklerimi yemiş gibiyim. evet blake taa o zamandan çizmiş işte gerçeği. hayatta bilinç varsa her şeye tolerans var

blake müzisyenleri de etkilemiş, kategorilenemeyen bir müzik grubu olan ulver' in "themes of william blakes marriage of heaven and hell" isimli bir albümü vardır. albüm grubun ilk dönemiyle 2. dönemi arasında sıkışmış gibidir.

ingiliz edebiyatını ülkemizde en iyi bilenlerden biri de bülent ecevit' tir bu arada. kendisinin 1940lar ve 50lerde yazıp dergilerde yayınladığı şiirlerde, şiir üzerine yazılarında bu gerçek öne çıkar.

ecevit dedik, aklıma dedem geliyor hemen. eveciti o kadar severdi ki, her seçim öncesi bizi yanına oturtup eceviti överdi. karaoğlandı o onun için, sonradan fiyakasını bozsa da. evindeki tuzluklar bile ecevit benzeri bir figür şeklinde alınmıştır.

sanırım bir veya bir kaç nesil aynı kanıdadır, aynı duygular içerisindedir ecevit hakkında. siyasetinin son döneminde bitmez gibi görünen kredisini yitirmeye başlamıştı, ama o her zaman karaoğlandı

ben mi? ben siyasetle ilgilenmiyorum. kişiler düşüncelerin üzerinde benim için